Magdalena Kobus • HAU@FISIA.PL Interesuje was temat pracy i komunikacji z psami? Jeśli tak jak mi, nie wystarczają wam tylko blogi polskich behawiorystów i trenerów – polecam szukać informacji i inspiracji do poszerzania swojej wiedzy oraz codziennej pracy z psem tutaj:
Ulubiony podkast?
“Drinking from the Toilet: Real Dogs, Real Training” amerykańskiej trenerki Hannah Branigan to – jak sama go określa – podkast dla nerdów behawioru. Nie żadne luźne pogaduchy o obróżkach, groomerach i innych pierdołach, ale konkret: zderzenie nauki i filozofii pozytywnych metod szkoleniowych z bezwzględną rzeczywistością.
Branigan wyznaje zasadę, że wszyscy (zarówno psy, jak i ludzie) uczą się najlepiej w środowisku wolnym od krytyki. Teraz już większość psich trenerów opisuje swoje metody szkoleniowe jako pozytywne – ale często to tylko powierzchowne powielanie tego popularnego hasła, bez pokrycia w rzeczywistości. Brannigan omawia różne aspekty takiej metody pracy i komunikacji z psem, rozkładając je na części i analizując kawałek po kawałku. Trochę tak jak trening z psem.
Moje ulubione odcinki? Wybrałam kilka z ponad setki:
Jak lepiej planować i przeprowadzać sesje treningowe:
#58: Maximizing Food Drive – o zwiększeniu pociągu do jedzenia u psów, które wcale go nie kochają (dzięki Fisia)
#96: Motivation and Mechanics – o tym że nasza motoryka w treningu też ma znaczenie i wpływ na motywację psa
#97: Errorless Learning Primer – o tym jak zbudować scenariusz szkolenia bez konieczności nauki poprzez błędy
Jak pomóc psu zbudować pewność siebie i zaufanie do ludzi:
#61: Tips For Dogs That Are Worried Around People – jak poprawić komfort psa nieufnego wobec człowieka oraz o tym, że czasem się nie da i wtedy unikanie ludzi jest OK
#99: Training for Confidence
O prostych sposobach na rozwiązanie konkretnych problemów i zagadnień:
#67: Settle Down – o nauce spokojnego odpoczywania
#71: Teaching a Foodie Dog to Tug – jak przekierować zainteresowanie psa, który ma obsesję na punkcie jedzenia (dzięki, Funia) na coś innego
#75: Five Counterintuitive Training Hacks
Porady dotyczące wychowania szczeniaków:
#53: Puppy Thoughts
#76: Setting Our Puppies (and ourselves) Up For Success
#68: My New Puppy is Awesome (But a lot of work, too)
Ulubiony instagram?
@Dogminded prowadzi amerykańska trenerka Jenny Efimova, która (tak samo zresztą jak Branigan) jest związana z Karen Pryor Academy. Dwa wyrażenia, którymi sama opisuje swoją praktykę trenerską, a które są niezwykle ważne z mojego punktu widzenia, to “science-based” – czyli działania oparte na naukowych podstawach – oraz “fear free” – czyli skupienie na unikaniu lęku, stresu i niepokoju w pracy z psem. Zanim zaczęła zajmować się psami, pracowała z ofiarami przemocy domowej. I pokrewne fundamenty – współczucie i zrozumienie, szacunek do granic stawianych przez drugą osobę – stosuje w swojej obecnej pracy. Pokazuje, że nie jest ważne tylko to, czego uczymy nasze psy, ale przede wszystkim to, jak ich tego uczymy.
Na jej blogu (dogmindedboston.com) można przeczytać można kilka ciekawych, dłuższych tekstów. Sprawdźcie te o wzbogacających sposobach na urozmaicenie psu czasu, o tym co to znaczy oddać psu możliwość decydowania o swojej zgodzie/niezgodzie na różne sytuacje i o tzw. decompression walks – czyli spacerach, na których pies ma możliwość swobodnego (ale nadzorowanego) poruszania się wśród natury. Ta sama wiedza, w mniejszych, codziennych porcjach, serwowana jest na jej instagramie, @dogminded, który kręci się wokół adoptowanego psa Jenny. Larkin, tak samo zresztą jak Fisia, potrzebuje czasu żeby pokonywać lęki, budować pewność siebie i wytrzymałość na różne nieprzyjemne dla niego bodźce. I z mądrą pomocą Jenny daje radę.
Ulubiony kanał na YouTubie?
Dog Training by Kikopup to YouTubowy kanał prowadzony przez amerykańską trenerkę Emily Larlham. Produkuje ona proste filmy z tutorialami treningowymi i poradami dotyczącymi codziennych psich problemów, z jakimi zmaga się wielu z nas, np. co robić gdy pies od nas ucieka i nie słucha się na spacerze, jak nauczyć go by nie skakał na spotkanych ludzi, brał nam z dłoni smaczka bez odgryzania nam połowy ręki albo by w domu nie szczekał na dźwięki za drzwiami, jak poradzić sobie ze szczeniaczkowym gryzieniem rękawów i włosów. A jeśli chcecie oderwać się na chwilę od problemów i popracować z psem tylko dla zabawy, znajdziecie tam też proste instrukcje nauki różnych sztuczek, np. ukłonu czy przytulania.
Przez ponad dekadę Larlham załadowała na swój kanał prawie pół tysiąca filmów i regularnie publikuje nowe. Dostępne są zupełnie za darmo – to część jej projektu promowania na szeroką skalę pozytywnego podejścia do treningu psów, a nie tylko wśród garstki zapaleńców na konferencjach naukowych i sympozjach. Na jej blogu dogmantics.com znajdziecie też dużo ciekawych tekstów, a także treści, kursy oraz grupy płatne – choć zasób darmowych filmów i tekstów jest na tyle duży, że i z niego nauczyć się można mnóstwo.
Ulubiona grupa na Facebooku?
Grupę Canine Enrichment założył brytyjski behawiorysta Shay Kelly, autor książki “Canine Enrichment. The Book Your Dog Needs You to Read”. Popularne w angielskojęzycznych źródłach hasło “enrichment” nie ma właściwie ładnego polskiego odpowiednika – opisuje zestaw praktyk i czynności, które mają urozmaicić psu czas, wzbogacając jego codzienną egzystencję, poprawiając jakość życia i rozwijając jego umiejętności. Czyli taki “psamorozwój”. To filozofia odwrotna do popularnego poglądu, że szczęśliwy pies to “wybiegany pies”. Otóż psi enrichment pokazuje, że szczęśliwy pies to ten, który uczy się nowych rzeczy: rozwiązywania problemów, kombinowania, wykorzystywania do zdobycia jedzenia nie tylko języka, ale też łap, sprytu, myślenia przyczynowo-skutkowego, węszenia, cierpliwości i motywacji. Więcej o enrichmencie można przeczytać albo we wspomnianej książce, albo na blogu Kelly’ego.
Nie każdy rodzaj enrichmentu nadaje się dla każdego psa i jak każdą aktywność, trzeba wprowadzać i stosować ją rozsądnie, dopasowując do predyspozycji i cech charakteru swojego podopiecznego, tak by uniknąć niepotrzebnej frustracji, lęku czy obsesyjnego nakręcania się emocji. Ale zazwyczaj pod danymi postami na grupie pojawiają się pomocne komentarze innych członków, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami z danym lub podobnym sposobem zabawy. Jeśli mamy wątpliwości co do tego, czy nada się on dla naszego psa, zawsze można zadać na grupie pytanie, na które odpowiedzą administratorzy.
Enrichment nie ma granic – członkowie grupy udowadniają to, zamieszczając swoje pomysły na gry i zabawy dla psów w domu i na spacerach, alternatywne wykorzystanie popularnych zabawek, przepisy na nadzienia do kongów czy też instrukcje wykonania psich łamigłówek własnoręcznie. Główne role na filmikach grają pudełka po jajkach, kartony i kule papieru, sznurki i szmatki, aluminiowe foremki do muffinów i silikonowe foremki do lodów, plastikowe rurki i papierowe rolki po papierze toaletowym, puste butelki. Jeśli czytacie to i myślicie “co za banał, ja mojemu psu robię jeszcze lepszy enrichment” – dołączcie do grupy i podzielcie się swoimi sposobami, bo najfajniej jest gdy pojawiają się tam coraz to nowsze pomysły. Jeśli natomiast pomyśleliście “co to ma wspólnego z psem i niby jak mam go tym zainteresować?” – zapraszam na Facebooka, przed wami długie godziny zabawy w budowanie psich labiryntów.
